در دوران «آخر الزمان» باید پیش از هر موضوع و بیش از هر مطلب، از ایمان و اعتقادات خود مراقبت کنیم. آخرالزمان، دوره‌ای است که در آن بی‌ایمانی نسبت به خدا و آنچه به خدا منتسب است و به معنای کلی، دین، رواج می‌یابد.
در این وضعیت چه کنیم تا عاقبت به خیر بشویم؟
در این نوشتار قصد دارم به یک نمونه از عنایات امام زمان علیه السلام به عالمان شیعی اشاره کنم.
منبع این نوشته در اینجاست.
همراه باشید
سلام
اگر ادعا می‌کنیم امام زمان علیه السلام را دوست داریم، که انشاء الله حتماً هم همین طور هست، شاید بد نباشد که حداقل یک بار چنین نمازی را بخوانیم؛ بسیار ساده است.
اگر از هر شیعه‌ای بپرسیم که «نسبت به امام زمان علیه السلام چه احساسی داری؟» احتمالاً پاسخی خواهد داد که شباهت زیادی با جملات زیر خواهد داشت:
ما شیعیان، به امام زمانمان علاقه‌مندیم و برای سلامتی و ظهورش دعا می‌کنیم. ما تلاش می‌کنیم به یاد او باشیم و رضایت او را بدست آوریم. این‌ها کمترین کاری است که ما می‌توانیم برای ایشان انجام دهیم...
امّا شاید گاهی این سؤال برای شما نیز پیش آمده باشد که
امام زمان علیه السلام نسبت به ما چه احساسی دارد؟
پاسخ این سؤال به صورت کلی برای ما روشن است. امام، از پدر دلسوزتر و از مادر مهربان‌تر است. او برادری همدل و رفیقی همراه است.1
در ادامه می‌خواهیم بیشتر از احساس امام عصر علیه السلام نسبت به خود، گفتگو کنیم و با جزئیات بیشتری از این لطف و محبّت ایشان نسبت به ما، آگاه شویم.
سومین نایب خاص حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه‌الشریف، محدث، فقیه و متکلم شیعی ایرانی «حسین‌بن روح نوبختی» است.
2 سال پیش که به عراق رفته بودم و توفیق زیارت عتبات نصیبم شده بود، توفیق اجباری زیارت این جناب هم نصیبم شد. لذت زیارت یک نائب امام آن چنان است که هنوز هم طعمش را حس می‌کنم.
در این مطلب، مختصری درباره او نوشته شده است.
یکى از اعمالى که سید بن طاووس، رحمة الله علیه، به آن بسیار اهمیت مىداده، صدقه براى حفظ وجود مقدس امام زمان، ارواحنا فداه، بوده است چون یکى از تکالیف زمان غیبت صدقه دادن استبه آنچه میسر استبراى حفظ وجود مبارک امام زمان علیه السلام.
