چه عواملی باعث می‌شود، امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) را نشناسیم؟
مدیر گروه کلام اسلامی دانشگاه تهران (پردیس قم)، روح الله شاکری اینگونه پاسخ می‌دهد:
با توجه به آیات و روایات، به خصوص روایات مهدوی و ادعیه موجود و توقیعات می‌توان عوامل چندی را به عنوان موانع شناخت امام عصر (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) بیان کرد.
عامل اول: نشناختن دین
کسانی که فهم درست از آموزه‌های دین و معارف الهی ندارند چگونه می‌توانند به معرفت امام و حجت الهی برسند و از فیوضات معنوی امام بهره ببرند؟ لذا در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین آمده است:
«لا خیر فی من لا یتققّه من اصحابنا؛
هرگاه از یاران و اصحاب ما هر یک عمیقانه به مسائل دین ننگرد خیری در او وجود ندارد.»
البته منظور حضرت فقاهت مصطلح نیست بلکه منظور حضرت، فهم درست و روشن و عمیق در آموزه‌های دین است، زیرا همه نمی‌توانند فقیه باشند لذا از این عبارت امام صادق علیه‌السلام می‌توان فهمید بیش‌ترین خسارت و زیان، عدم شناخت دین است.
نمونه‌ای دیگر را می‌توان در توقیع امام عصر (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) به محمد بن علی بن هلال کرخی دریافت که می‌فرمایند:
«یا محمد بن علی قد آذانا جهلاء الشیعه و حمقائهم و من دینه جناح البعوضة ارجح منه؛
یعنی ای محمد بن علی، نادانان شیعه و کم‌خردان آنان و کسانی که بال پشه از دین آن‌ها برتر و ارزشمندتر است، ما را آزار می‌دهند.»
عامل دوم: دنیازدگی
یکی از موانع مهم و جدی در شناخت حضرت، علاقه به دنیا و دل‌بستگی به مطامع دنیوی است، دنیا می‌تواند پل سعادت بشر باشد به شرط آنکه با استفاده صحیح و درست آن را به مزرعه آخرت تبدیل نماییم منتها اگر در کنار واژه‌ی دنیا، حبّ به آن افزوده شود، سر منشأ بسیاری از بدی‌ها و ناهنجاری‌ها در اجتماع خواهد شد و در این زمینه روایات فراوانی وجود دارد؛ امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند:
«حبّ الدنیا رأس کل خطیئة؛
علاقه به دنیا سرمنشأ همه خطاها است»،
عامل سوم: پیمان‌شکنی
یکی دیگر از موانع مهم دیگر در شناخت حضرت، همین بی‌وفایی و پیمان شکستن است. اگر به حضرت معرفت و محبت داریم باید این دو زمینه‌ساز عهد و پیمان و بیعت با امام گردد، زیرا عشق و ولایت بدون عهده‌داری و مسئولیت‌پذیری، هوسی بیش نیست.
انسانی که نسبت به امام زمانش تعهدی ندارد چگونه می‌تواند منتظر باشد، و انتظار بدون عهد و پیمان، انتظار نیست.
عامل چهارم: گناهکاری
یکی دیگر از موانع معرفت و درک فیوضات معنوی امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) گناه و معصیت است، انسانی که می‌خواهد در طریق معرفت امام قرار گیرد باید تلاش کند رفتار و کردارش مورد قبول حضرت واقع شود. فراموش نکنیم امام به وظیفه‌اش بر اساس روایات عمل می کند، و این ما هستیم که متأسفانه قصور و کوتاهی داریم.
برای رسدین به معرفت باید خود را همواره در مرأی و منظر امام ببینیم. قرآن کریم می‌فرماید:
«قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُون؛
بگو: «عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مىبینند» (توبه/105).
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه در مراد از کلمه «المؤمنون» می‌فرمایند: هُمُ الائمة.
یعنی خداوند و پیامبران و ائمه ناظر بر اعمال مردم هستند. شاهد بر این ادعا روایتی از امام رضا علیه‌السلام است که:
«والله ان اعمالکم لتعرض علیّ فی کلّ یومٍ و لیلةٍ؛
به خدا قسم که اعمال شما هر صبح و شام بر من عرضه می‌شود.»
لذا گناه و معصیت عامل مهمی در محرومیت از بهره‌مندی نعمت ظاهری و معنوی امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) است.
متن کامل این مصاحبه را می توانید در اینجا مشاهده کنید.
